Vandaag, woensdag 29 april, zijn we weer veilig thuis gekomen! Hierbij dus een korte samenvatting van onze laatste uren in Nepal, maar niet voordat we iedereen hebben bedankt voor het medeleven en de steun, dat heeft ons erg goed gedaan! Ook willen we nogmaals onze dankbaarheid benadrukken voor de thuisblijvers en alle inspanningen die zij hebben geleverd om ons weer zo snel veilig thuis te krijgen. DANKJEWEL ALLEMAAL!
Zoals jullie weten kregen we maandagavond te horen dat de terugreis was geboekt! Na dit bericht zijn we snel in de weer gegaan om al het nodige te regelen voor een soepele en veilige terugreis. Er moesten nog tickets geprint worden, gegevens doorgegeven worden en vervoer naar het vliegveld geregeld worden. Onze gids, Bijaya, was helaas ondanks onze vele pogingen niet te bereiken, dus besloten we dit de volgende morgen vroeg nogmaals te proberen. Echter volgde ook vanuit het thuisfront het bericht dat de naam op de ticket van Maria niet helemaal klopte, ze waren bang dat dit een probleem kon worden. We besloten ook dit morgen met Bijaya te bespreken. Met toch nog wat onzekerheden, maar in ieder geval een stuk meer hoop dan een paar uur eerder, besloten we onze slaapplek voor de nacht: op de grond in de lobby, klaar te gaan leggen. Alle tafels en stoelen werden aan de kant geschoven en met wat dekens op de grond konden we toch een redelijke slaapplek creëren. Vlak voor “bedtijd” ontstond er paniek in de lobby vanwege een naschok, dus ook wij renden zo snel we konden naar het open veld vlak bij ons hotel. De angst zat er weer even goed in, maar gelukkig bleek alles snel weer veilig en konden we weer naar binnen. Terug in de lobby besloten we alvast in ons “bed” te gaan liggen, aangezien we allemaal erg moe waren. Plotseling werden we aangesproken door een aantal mannen die aangaven dat ze van de BBC waren en graag ons wilde filmen en interviewen. We vonden het wel een beetje spannend, maar vonden het wel leuk om mee te werken. Gevolg: meteen de felle lichten aan in de lobby, een grote camera voor onze neus en een reporter die maar bleef zeggen dat we ons “casual” moesten gedragen (hoe doe je dat??!). Als het goed is zou ons stukje vandaag of morgen worden uitgezonden, houden jullie het ook voor ons in de gaten? Na het interview konden we lekker gaan slapen, voorbereiden op de reis van morgen….
Dinsdag 28 april: naar huis
Gelukkig! ’s Ochtends lukte het ons om Bijaya te bereiken en binnen niet al te lange tijd kwam hij bij ons langs in het hotel. Al onze vragen hebben we aan hem kunnen voorleggen en alles zou worden geregeld. Ook Robbie kwam nog even langs en gaf aan dat hij ons later die ochtend naar het vliegveld zou brengen. We spraken af nog even Thamel in te gaan om van ons laatste geld indien mogelijk nog wat te kopen. Veel winkels waren er niet open, maar vonden we nog wel ergens een paar broodjes, heerlijk! Om half 12 werden we door Bijaya naar de bus gebracht waar we afscheid van elkaar namen. Dit voelde voor ons allemaal erg dubbel: enerzijds opgelucht dat we naar huis konden, anderzijds ontzettend moeilijk om al deze warme, lieve mensen hier in deze puinhoop achter te laten. Op het vliegveld aangekomen begon het wachten, wachten en nog eens wachten. Lang hebben we in onzekerheid gezeten of ons vliegtuig uberhaupt zou kunnen vertrekken, aangezien er geen plek was op de landingsbaan. Na drie uur rondjes cirkelen boven het vliegveld, mocht ons vliegtuig gelukkig landen en konden we aan boord. Ook Maria kon, na even uitleggen, gelukkig instappen (al hadden we haar natuurlijk nooit alleen achter gelaten!). Uiteindelijk vertrok ons vliegtuig om 21.15 uur (in plaats van 17.10 uur!) richting Abu Dhabi en waren we daar op tijd om onze aansluting naar Dusseldorf te halen. De reis verliep voorspoedig en uiteindelijk kwamen we vandaag, woensdag 29 april, rond half 8 aan in Duitsland, waar we werden opgewacht door Gerard en Harrie. Eenmaal op de Mytylschool werden we opgewacht door een welkomstcomite en konden we onze familie weer in de armen sluiten, erg fijn maar ook emotioneel. Ook de pers van BN de Stem was er weer bij. Het artikel over onze thuiskomst is te vinden op: http://www.bndestem.nl/regio/brabant/tranen-bij-aankomst-nepalgangers-in-roosendaal-foto-video-1.4890198
Inmiddels zijn we allemaal weer veilig thuis en kijken we terug op een indrukwekkende en onvergetelijke reis. Het voelt nog steeds onwerkelijk om onze verhalen terug te lezen of de nieuwsberichten over Nepal te bekijken. Hebben wij dit echt meegemaakt? Onze gedachten gaan uit naar alle mensen die nog steeds in de barre omstandigheden moeten zien te overleven en hun leven opnieuw moeten zien op te pakken. Elektriciteit, water en eten is schaars en de weersomstandigheden verslechteren, terwijl vele mensen de rest van de week nog buiten op straat en in tentenkampen door zullen brengen. Wij hopen als groep dat we vanuit Nederland nog iets kunnen doen om iets te kunnen betekenen voor de mensen daar. Ook willen we zo snel mogelijk proberen om vanuit Nederland de mensen waar we contact mee hebben gehad (NMG, ECEC) te bereiken om erachter te komen wat hun situatie is. Van ECEC hebben we inmiddels bericht dat iedereen ongedeerd is en dat op wat materiële schade aan de huizen van mensen na, alles in orde is.
We zullen jullie natuurlijk op de hoogte houden als we meer weten.
